επειδή και στην 33η τακτική γενική συνέλευση, αλλά και σε αυτήν που έχει τελικά εκλογές, πολλοί με ρώτησαν για την παραίτησή μου από το δ.σ., σας παραθέτω την επιστολή που έστειλα τότε στο δ.σ. και σε ελάχιστους φίλους, μετρημένους στα δάχτυλα των δύο χεριών...
Παλαιό Φάληρο, 30 Νοεμβρίου 2006
Προς τα Μέλη
του Διοικητικού Συμβουλίου / Σ.Ε.Π.
Αδελφοί μου,
Όταν πριν ένα χρόνο περίπου, το Σ.Ε.Π. μπήκε σε μια περίοδο αναταραχών, όλοι μας ανησυχήσαμε και κάθε ένας μας προσπάθησε να βρει τρόπους να βοηθήσει στην εκτόνωση της κρίσης, με τις μικρότερες απώλειες για τον Προσκοπισμό στην Ελλάδα.
Με αυτή τη σκέψη κι εγώ, αποφάσισα να ζητήσω την ψήφο της 10ης έκτακτης Γ.Σ. για να συμμετάσχω στο Διοικητικό Συμβούλιο που προέκυψε από αυτήν και ευχαριστώ όσους με εμπιστεύτηκαν με την ψήφο τους.
Όλο αυτό το διάστημα που συμμετείχα στο Δ.Σ., εξέφραζα την άποψη μου με γνώμονα τις Αρχές και τις Αξίες που γνωρίσαμε και πιστέψαμε ως Πρόσκοποι.
Δεν ξέρω αν ήταν σύμπτωση το ότι τις περισσότερες φορές η άποψη μου σε ποικίλα θέματα δεν συμβάδιζε με αυτή της πλειοψηφίας του Δ.Σ., αλλά πολλές φορές ένιωσα ότι εγώ δεν συμβάδιζα κυρίως με το πνεύμα και τη νοοτροπία του Δ.Σ..
Τελευταίως, μετά τις φορολογικές και δικαστικές εξελίξεις, δέχθηκα πολλή μεγάλη πίεση να αλλάξω άποψη και στάση απέναντι στον χειρισμό αυτών των θεμάτων, με τη δικαιολογία να υπάρξει ομοφωνία των μελών σε αυτές τις αποφάσεις. Δεν το έπραξα, διότι δεν πείσθηκα για την αντικειμενικότητα των θέσεων που με επιμονή εκφράσθηκαν από κάποια μέλη.
Ως τελευταία μου προσπάθεια, προθυμοποιήθηκα να καλέσω τα εμπλεκόμενα στις δικαστικές αντιδικίες μέλη του Σ.Ε.Π. σε συνάντηση κατά την οποία θα συζητούσαμε με ανοιχτά χαρτιά και διάθεση ομαλής εξόδου από την κρίση.
Κατά τη διάρκεια αυτής της συνάντησης, υπήρξε πολύ καλό κλίμα με διάθεση και των δύο πλευρών στην εξεύρεση μιας κοινά αποδεκτής λύσης με εκατέρωθεν ψυχραιμία, κατανόηση και ωριμότητα. Δυστυχώς αυτό δεν συνεχίσθηκε και τις επόμενες ημέρες που ακολούθησαν. Περισσότερο κρυφτό στα στενά μιας σκοτεινής πόλης θύμιζε και θυμίζει, παρά σταράτη προσκοπική κουβέντα.
Όλοι μας γνωρίζουμε ότι η ουσία του Προσκοπισμού βρίσκεται πάντα κοντά στα Λυκόπουλα, τους Προσκόπους, τους Ανιχνευτές και τους Βαθμοφόρους των Τμημάτων μας. Από αυτούς που παίρνουμε τη δύναμη, το κουράγιο, την έμπνευση και τον ενθουσιασμό, να γίνουμε και να κάνουμε κάτι καλύτερο κάθε ημέρα.
Μετά από πολλή σκέψη και νοιώθοντας ότι έχω χάσει τον ενθουσιασμό και την έμπνευσή μου, αποφάσισα να επιστρέψω εκεί από όπου ξεκίνησα, στην Περιφέρεια μου.
Από σήμερα λοιπόν παραιτούμαι από τα καθήκοντά μου ως Αν. Γ.Γ. του Δ.Σ. του Σ.Ε.Π. αλλά και από Μέλος αυτού του Δ.Σ..
Ελπίζω, η αγάπη και η πίστη σας στον Προσκοπισμό να σας κατευθύνει να πράξετε ό,τι καλύτερο, έτσι ώστε να οδηγηθεί το Σ.Ε.Π. στην ομόνοια και την ηρεμία που χρειάζεται, για να επιστρέψει στο καθαρό Προσκοπικό Παιχνίδι.
Με Προσκοπική Αγάπη
Κωνσταντίνος Λυγερός
Το να κάνεις το σωστό πολλές φορές δεν είναι εύκολο πράγμα. Χρειάζεται να ξεπερνάς τον εαυτό σου, να τον υποβάλεις σε δοκιμασία, να τον αμφισβητής ή ακόμα και να τον ανερείς. Στο τέλος όμως όταν έχεις πάρει την σωστή απόφαση είσαι ήρεμος και ικανοποιμένος για αυτό που έκανες. Κώστα, μακάρι να μπορούσαμε όλοι να κάνουμε κάθε φορά σωστά το σωστό, η ζωή μας θα ήταν καλύτερη, ο κόσμος θα ήταν καλύτερος. Όπως και τότε έτσι και τώρα που διάβασα την επιστολή σου αισθάνομαι υπερήφανος που είμαι αδελφός μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΧΜΛ
"Στο τέλος όμως όταν έχεις πάρει την σωστή απόφαση είσαι ήρεμος και ικανοποιμένος για αυτό που έκανες."
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ φράση αυτή τα λέει όλα, δεν έχω να προσθέσω ή ν' αφαιρέσω κάτι άλλο.