Πείτε με φασίστα!
Όταν βλέπω Ferrari παρκαρισμένη σε μπουζουξίδικο, με πιάνουν τα νεύρα μου. Δεν κολλάει ως εικόνα, εξευτελίζεται το αυτοκίνητο. Ποιος είναι αυτός ο τσιφτετελάς και με ποιο δικαίωμα μπορεί να δηλώνει Φεραρίστας; Πείτε μου! Το άλλο πάλι; Έμαθα ότι τύπος με F430 έκανε κόντρες, και μάλιστα έχασε από καραφτιαγμένο Civic. Καλά να πάθει. Να μην ξαναπατήσει σε τέτοια μέρη, ούτε να κάνει τέτοιες παρέες! Με αυτά τα παραδείγματα και συναντώντας συχνά πυκνά διάφορους απολίτιστους νεόπλουτους με Ferrari, Lamborghini, Porsche 911, Aston Martin, BMW και λοιπά «ημίθεα» τετράτροχα, δηλώνω απερίφραστα ότι όλα τα αυτοκίνητα δεν είναι για όλους! Εξηγούμαι, κι ας παρεξηγούμαι: τα λεφτά δεν αρκούν για να τα αγοράσεις. Πρέπει να «το έχεις» κιόλας. Και οι ίδιες εταιρείες πρέπει να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Τι εννοώ; Ας πούμε ότι πας να αγοράσεις Ferrari. Όχι τύπου Enzo ή FXX, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, απευθύνονται σε συγκεκριμένη λίστα φίλων – πελατών του Μαρανέλο, αλλά μια «οποιαδήποτε» Ferrari. Ο πωλητής σε υποδέχεται με χαμόγελο και σε ρωτά ευγενικά: «Θέλετε να πάρετε F430, κύριε; Ωραία. Θα θέλατε να μου συμπληρώσετε πρώτα το ακόλουθο έντυπο»;
Το έντυπο περιλαμβάνει τα εξής: «Τι οδηγούσατε μέχρι τώρα;» «Που συχνάζετε;» «Τι δουλειά κάνετε;» «Από που ντύνεστε;» «Τι μουσική ακούτε;» Α, και κάποιες ερωτήσεις γνώσεων και κρίσης για τη συγκεκριμένη μάρκα του τύπου: «Γιατί θέλετε να αγοράσετε Ferrari;» «Τι σημαίνει το αλογάκι;» «Που βρίσκεται το εργοστάσιο;» «Πως ξεκίνησε τη Scuderia ο Έντσο;» Τέτοια πράγματα. Με την υποσημείωση ότι τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα δε θα χρησιμοποιηθούν με κανένα τρόπο από την εταιρεία.
Συμπληρώνεις το ερωτηματολόγιο και τυγχάνει να είσαι κάτοχος φτιαγμένου Ford Sierra, να είσαι τσοπάνος από τη Λάρισα (αληθινό το παράδειγμα...), να ακούς Παϊτέρη και να μην ξέρεις γρι για τη μάρκα, την ιστορία ή την τεχνολογία της. Παραδίδεις το έντυπο στον αντιπρόσωπο. Εκείνος το εξετάζει και έπειτα από λίγο αποκρίνεται, πάντα ευγενικά: «Το προφίλ σας, αγαπητέ κύριες, δεν ταιριάζει ακριβώς με τη φυσιογνωμία της μάρκας και του μοντέλου που επιλέξατε. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν μπορείτε να παραγγείλετε το αυτοκίνητο. Μπορείτε, αλλά με μια προϋπόθεση: πρέπει πρώτα να περάσετε από τη σχολή ασφαλούς οδήγησης που έχουμε στο Μαρανέλο και να δώσετε εκεί εξετάσεις. Το κόστος περιλαμβάνεται στην τιμή. Αν δεν περάσετε, θα πάρετε πίσω την προκαταβολή σας και θα χρεωθείτε μόνο το κόστος της εκπαίδευσης».
Πηγαίνεις στο Μαρανέλο. Εκπαιδεύεσαι για δύο ολόκληρες μέρες, παίρνεις μια γεύση από την κουλτούρα, την κουζίνα και τη μόδα της Εμίλια Ρομάνια και μετά περνάς από ιερά εξέταση. Εκεί πρέπει να αποδείξεις ότι δεν ξαπλώνεις στο κάθισμα, ότι δεν οδηγείς με τον αγκώνα έξω από το παράθυρο, ότι ξέρεις να χειρίζεσαι το κιβώτιο και ότι, όταν γυρίσει το αυτοκίνητο, μπορείς να διορθώσεις με άνεση. Εφόσον οι εκπαιδευτές συμφωνήσουν, το έχεις το εργαλείο. Αλλιώς... απευθύνσου σε άλλο μαγαζί ή στα μεταχειρισμένα...
Και καλά, θα μου πείτε, δεν είναι λίγο φασιστικό αυτό; Είναι! Αλλά πως αλλιώς θα πάψουμε να βλέπουμε κοιλαράδες εργολάβους με πούρα, μουστακαλήδες «νονούς» της νύχτας και Αλβανούς μαφιόζους να οδηγούν τα τετράτροχα όνειρά μας; Πείτε μου πώς και μετά πείτε με φασίστα!
ΥΓ: Και μια ιδέα για το εγγύς μέλλον: στο GPS υπεραυτοκινήτων με «ονομασία προέλευσης» πρέπει να υπάρχουν απαγορευμένα μέρη, όπως παραλιακά μπουζουξίδικα, στέκια κοντράκηδων κ.α. Πήγες εκεί; Να «ξεραίνεται» το εργαλείο!
πηγή: ΤΕΡΜΑ ΓΚΑΖΙ, ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ, 4Τροχοί, #428, Μάιος 2006
Όταν βλέπω Ferrari παρκαρισμένη σε μπουζουξίδικο, με πιάνουν τα νεύρα μου. Δεν κολλάει ως εικόνα, εξευτελίζεται το αυτοκίνητο. Ποιος είναι αυτός ο τσιφτετελάς και με ποιο δικαίωμα μπορεί να δηλώνει Φεραρίστας; Πείτε μου! Το άλλο πάλι; Έμαθα ότι τύπος με F430 έκανε κόντρες, και μάλιστα έχασε από καραφτιαγμένο Civic. Καλά να πάθει. Να μην ξαναπατήσει σε τέτοια μέρη, ούτε να κάνει τέτοιες παρέες! Με αυτά τα παραδείγματα και συναντώντας συχνά πυκνά διάφορους απολίτιστους νεόπλουτους με Ferrari, Lamborghini, Porsche 911, Aston Martin, BMW και λοιπά «ημίθεα» τετράτροχα, δηλώνω απερίφραστα ότι όλα τα αυτοκίνητα δεν είναι για όλους! Εξηγούμαι, κι ας παρεξηγούμαι: τα λεφτά δεν αρκούν για να τα αγοράσεις. Πρέπει να «το έχεις» κιόλας. Και οι ίδιες εταιρείες πρέπει να κάνουν κάτι γι’ αυτό. Τι εννοώ; Ας πούμε ότι πας να αγοράσεις Ferrari. Όχι τύπου Enzo ή FXX, οι οποίες, έτσι κι αλλιώς, απευθύνονται σε συγκεκριμένη λίστα φίλων – πελατών του Μαρανέλο, αλλά μια «οποιαδήποτε» Ferrari. Ο πωλητής σε υποδέχεται με χαμόγελο και σε ρωτά ευγενικά: «Θέλετε να πάρετε F430, κύριε; Ωραία. Θα θέλατε να μου συμπληρώσετε πρώτα το ακόλουθο έντυπο»;
Το έντυπο περιλαμβάνει τα εξής: «Τι οδηγούσατε μέχρι τώρα;» «Που συχνάζετε;» «Τι δουλειά κάνετε;» «Από που ντύνεστε;» «Τι μουσική ακούτε;» Α, και κάποιες ερωτήσεις γνώσεων και κρίσης για τη συγκεκριμένη μάρκα του τύπου: «Γιατί θέλετε να αγοράσετε Ferrari;» «Τι σημαίνει το αλογάκι;» «Που βρίσκεται το εργοστάσιο;» «Πως ξεκίνησε τη Scuderia ο Έντσο;» Τέτοια πράγματα. Με την υποσημείωση ότι τα ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα δε θα χρησιμοποιηθούν με κανένα τρόπο από την εταιρεία.
Συμπληρώνεις το ερωτηματολόγιο και τυγχάνει να είσαι κάτοχος φτιαγμένου Ford Sierra, να είσαι τσοπάνος από τη Λάρισα (αληθινό το παράδειγμα...), να ακούς Παϊτέρη και να μην ξέρεις γρι για τη μάρκα, την ιστορία ή την τεχνολογία της. Παραδίδεις το έντυπο στον αντιπρόσωπο. Εκείνος το εξετάζει και έπειτα από λίγο αποκρίνεται, πάντα ευγενικά: «Το προφίλ σας, αγαπητέ κύριες, δεν ταιριάζει ακριβώς με τη φυσιογνωμία της μάρκας και του μοντέλου που επιλέξατε. Αυτό, όμως, δε σημαίνει ότι δεν μπορείτε να παραγγείλετε το αυτοκίνητο. Μπορείτε, αλλά με μια προϋπόθεση: πρέπει πρώτα να περάσετε από τη σχολή ασφαλούς οδήγησης που έχουμε στο Μαρανέλο και να δώσετε εκεί εξετάσεις. Το κόστος περιλαμβάνεται στην τιμή. Αν δεν περάσετε, θα πάρετε πίσω την προκαταβολή σας και θα χρεωθείτε μόνο το κόστος της εκπαίδευσης».
Πηγαίνεις στο Μαρανέλο. Εκπαιδεύεσαι για δύο ολόκληρες μέρες, παίρνεις μια γεύση από την κουλτούρα, την κουζίνα και τη μόδα της Εμίλια Ρομάνια και μετά περνάς από ιερά εξέταση. Εκεί πρέπει να αποδείξεις ότι δεν ξαπλώνεις στο κάθισμα, ότι δεν οδηγείς με τον αγκώνα έξω από το παράθυρο, ότι ξέρεις να χειρίζεσαι το κιβώτιο και ότι, όταν γυρίσει το αυτοκίνητο, μπορείς να διορθώσεις με άνεση. Εφόσον οι εκπαιδευτές συμφωνήσουν, το έχεις το εργαλείο. Αλλιώς... απευθύνσου σε άλλο μαγαζί ή στα μεταχειρισμένα...
Και καλά, θα μου πείτε, δεν είναι λίγο φασιστικό αυτό; Είναι! Αλλά πως αλλιώς θα πάψουμε να βλέπουμε κοιλαράδες εργολάβους με πούρα, μουστακαλήδες «νονούς» της νύχτας και Αλβανούς μαφιόζους να οδηγούν τα τετράτροχα όνειρά μας; Πείτε μου πώς και μετά πείτε με φασίστα!
ΥΓ: Και μια ιδέα για το εγγύς μέλλον: στο GPS υπεραυτοκινήτων με «ονομασία προέλευσης» πρέπει να υπάρχουν απαγορευμένα μέρη, όπως παραλιακά μπουζουξίδικα, στέκια κοντράκηδων κ.α. Πήγες εκεί; Να «ξεραίνεται» το εργαλείο!
πηγή: ΤΕΡΜΑ ΓΚΑΖΙ, ΑΚΗΣ ΤΕΜΠΕΡΙΔΗΣ, 4Τροχοί, #428, Μάιος 2006
