Πονάνε τα ξύλινα καΐκια όταν τα σκοτώνουν. Με μια παράδοξη οδηγία της Κοινότητας καταστρέφεται ένα βασικό κομμάτι του λαϊκού μας πολιτισμού, η ναυπηγική τέχνη. Αποσύρονται (κόβονται) τα επαγγελματικά καΐκια των παράκτιων ψαράδων, για να μειωθεί όπως λένε το ψάρεμα στη θάλασσα και σιγά-σιγά εξαφανίζεται το πολύτιμο επάγγελμα του παραδοσιακού παράκτιου ψαρά. Δεν είναι λίγες οι φορές που στο λιμάνι κατεβαίνει όλη η οικογένεια, για να δει με δάκρυα στα μάτια το καΐκι να το τσακίζει η μπουλντόζα.Τα στραβά του από καραγάτσι, οι στραγαλιές του πρίμα πλώρα από πουρνάρι σκαλισμένο με το σκερπάνι, το άλμπουρό του από το άγιο ξύλο Λευκαδίτικης μουριάς, τα πλευρικά του από Σαμιώτικα πεύκα που κόβονταν επίτηδες την αστροφεγγιά όταν βρισκόντουσαν σε πλήρη ωορρηξία, την ώρα δηλαδή που το ρετσίνι πλημμυρίζει όλο το πεύκο και το σκουλήκι της θάλασσας δύσκολα μπορεί να το τρυπήσει...
το πλήρες κείμενο στο:
